Przeszłość nie wraca jak żywe zjawisko w dawnej postaci – jednak nie umiera; odmienia tylko miejsce, czas, nazwisko i świeże kształty dla siebie przybiera. Słowa poety Adama Asnyka są potwierdzeniem znanej prawdy, iż przeszłość towarzyszy nam w życiu. Możemy iść z duchem czasu, ale wszelkie nowości powstają na fundamentach przeszłości. Tak też było z budynkiem szkoły przy ulicy Chopina w Siedlcach. Ma on bogatą historię, sięgającą międzywojnia.
13 października w budynku szkoły obchodzono dwa Jubileusze: 90-lecie powołania do życia poprzedniczki "Kolejówki" - Średniej Szkoły Zawodowej Żeńskiej oraz 80-lecie od czasu rozpoczęcia budowy, dzięki której do dzisiaj istnieje budynek "Kolejówki" przy Chopina. Nazwy szkół w jego murach zmieniały się, ale prawdopodobnie zawsze - a raczej na pewno, czego dowodzą obecni nauczyciele i uczniowie - było tu dużo spontaniczności, pasji pracy i zaangażowania. A przed szkołą otwiera się lepsza przyszłość: nauczanie dualne, z naciskiem na kształcenie praktycznych umiejętności zawodowych, to jeden z celów głównych obecnej reformy edukacji, wynikający z potrzeb rynku i młodzieży. Prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości, dzięki staraniom PKP Intercity szkoła otworzy klasę patronacką kształcącą przyszłych maszynistów pociągów na kierunku: technik automatyk sterowania ruchem kolejowym.
- "Kolejówka", odkąd przyjechałam do Siedlec zawsze kojarzyła mi się z p. dyrektor Teresą Barszcz oraz p. dyrektor Marią Wroną. Skąd te skojarzenia z kobietami? Otóż wówczas byłyśmy jedynymi paniami - dyrektorkami szkół licealnych i techników w Siedlcach. Przełamywałyśmy wtedy męski monopol. - dzieliła się wspomnieniami związanymi z "Kolejówką" wiceprezydent Anna Sochacka. - Gratuluję szkole pięknej historii, a przy tym, ileż mieliście problemów niegdyś... . Uważam, że jesteście naprawdę wspaniali i fantastyczni przez te swoje doświadczenia, a na poparcie mego zdania podam cytat z Matki Teresy z Kalkuty, którym kieruję się: "Nie mów, że to jest niemożliwe, mów że tego nie robiłaś". Dlaczego jest to ważne? Przechodząc do pracy z "Ekonomika" do "Królówki" mówiono mi, że sobie nie poradzę. Wygrałam konkurs, a ten cytat mi w życiu pomagał. Uważam, że historia Waszej szkoły i Wy sami również dowodzicie mądrości tej maksymy.
Wiceprezydent Anna Sochacka przypomniała minione, systematyczne starania grona pedagogicznego mające sprzyjać rozwojowi szkoły i zwiększeniu naboru. - Staraliście się otwierać nowe kierunki: geodezję i inne, tak jakbyście chcieli i starali się udowodnić Miastu i światu, że ta szkoła jest jedyna i niepowtarzalna. Musieliście włożyć wiele wysiłku, by szkołę utrzymać i rozwijać. Tej niezłomności Wam gratuluję i życzę z całego serca, byście dalej się rozwijali. Bądźcie zawsze razem. - dodała Anna Sochacka.
- Cieszę się, że tu jestem. Bo szkoła to młodość, to wspomnienia. Wasza placówka to miejsce wyjątkowe - to jedna, wielka rodzina stworzona przez historię i pokolenia. Wasza szkoła może być dumna ze swoich absolwentów, którzy w trudnych latach i chwilach, jej i swojej historii udowodniali swoją postawą życiową, że uczyli się od prawdziwych autorytetów i kształcili się w środowisku, gdzie honor, patriotyzm, praca były i są wartościami nadrzędnymi. Życzę w imieniu Radny Miasta dalszych sukcesów i dynamicznego rozwoju. Niech najbliższe lata będą kolejnymi pełnymi sukcesów, zbliżającymi całą społeczność do jubileuszu 100-lecia istnienia. - powiedział przewodniczący Rady Miasta Henryk Niedziółka.
Na zakończenie jubileuszowego spotkania dyrektor ZSP nr 6 - Alina Brochocka, wręczyła p. Annie Patkowskiej i kilkunastu innym nauczycielom szkoły nagrody "za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej". Pani Patkowska otrzymała nagrodę Prezydenta Miasta Siedlce, a pozostali nagrody Dyrektora placówki.
Historia szkoły zawodowej żeńskiej
Jedną z pilniejszych spraw, które w pierwszych latach niepodległości w naszym Mieście domagały się załatwienia była sprawa zawodowego kształcenia kobiet. Często dziewczęta, które kończyły szkołę powszechną lub te, które po liceum nie podjęły studiów, nie miały możliwości pogłębiania wiedzy lub nabywania nowych umiejętności. Społeczność domagała się otwarcia szkoły z kursem gospodarstwa domowego, kroju, robót kobiecych. Ten kierunek, dając dziewczętom fach, przygotowałby je do pełnienia obowiązków rodzinnych.
Średnią Szkołę Zawodową Żeńską odpowiadającą takim oczekiwaniom otwarto 1 września 1927 r. Szkoła mieściła się w drewnianym budynku przy ul. Kilińskiego, w pobliżu dworca kolejowego. Przez rok kierowniczką szkoły była Helena Bartoszewiczowa, a przez dwa lata p. Złotorzycka. Od 1930 r. szkołą kierowała Katarzyna Burkacka.
W szkole funkcjonowały dwa działy: bieliźniarsko-krawiecki i gospodarstwa domowego. W roku szkolnym 1937/1938 w szkole, w trzech klasach uczyło się 120 uczennic. Katarzyna Burkacka zdołała uczynić z placówki szkołę na wysokim poziomie oraz zdobyć uznanie władz oświatowych. Dzięki jej wysiłkom szkoła przemianowano na 4-letnie Prywatne Żeńskie Gimnazjum Krawieckie. Katarzyna Burkacka potrafiła zdobyć plac i fundusze na wybudowanie nowoczesnego gmachu szkolnego.
Historia szkoły przy ulicy Chopina
1 września 1936 r. na wniosek dyrektorki Zawodowej Szkoły Żeńskiej Katarzyny Burkackiej, Rada Miejska Siedlec przyznała plac pod budowę własnego gmachu szkolnego przy ulicy Chopina, w którym do uczą się kolejne pokolenia uczniów - spadkobiercy tradycji. 24 listopada 1937 r. wmurowano kamień węgielny pod budowę nowego budynku szkoły. W drugim półroczu roku szkolnego 1938/1939 Prywatne Żeńskie Gimnazjum Krawieckie przeniosło się do nowego gmachu.
We wrześniu 1939 r. przygotowano budynek dla potrzeb polskiego wojska – zainstalowano w niej szpitale polowe. Pod koniec września budynek zajęli Niemcy. 1 stycznia 1940 r. udało się dyrektor Burkackiej odebrać Niemcom zarekwirowany, nowy gmach. Przez pewien czas z gościny dyrektor Burkackiej korzystało Gimnazjum Mechaniczne. Po doprowadzeniu przez grono pedagogiczne, rodziców i uczennice gmachu do stanu używalności, Niemcy ponownie - 31 grudnia 1941 roku, usunęli szkołę z budynku. Nauka toczyła się jednak w innych budynkach, jawnie i na tajnych kompletach, często w prywatnych mieszkaniach. Np. maszyny do szycia w 1940 roku do nauki dziewcząt, szkoła pozyskiwała od Mieszkańców Siedlec. Podczas okupacji szkoła była znacznie liczniejsza, gdyż młodzież zamkniętych szkół średnich ogólnokształcących szukała tu schronienia. Dyrekcja przyjmowała do pracy wielu nauczycieli, którzy nigdy tu przedtem nie uczyli. Stary, drewniany budynek szkoły przy Kilińskiego spłonął natomiast w pierwszych dniach września 1939 roku.
We wrześniu 1944 r. rozpoczęła się ponownie jawna nauka w Gimnazjum Krawieckim, ale przy ulicy Browarnej (budynek przy ul. Chopina do 1947 r. zajmowało wojsko). W 1947 r. szkołę upaństwowiono. Szkoła po różnych przeobrażeniach istniała do 1952 r. jako Technikum Odzieżowe.
1 września 1950 r. w budynku przy ul. Chopina założono 4-klasowe Liceum Gastronomiczne Żeńskie. Uczyło się tu 80 dziewcząt. Pomieszczenia szkoły zajmowała również do 1954 r. Zasadnicza Szkoła Budowlana, a do 1955 r. internat Zasadniczej Szkoły Metalowej. Od 1 września 1951 r. zajęcia w budynku piętrowym przy ulicy Chopina 8 rozpoczęło nowo utworzone: Technikum Mechaniczne Ministerstwa Przemysłu Drobnego i Rzemiosła w Siedlcach. Korzystało zaledwie z kilku pomieszczeń. Cały gmach i nieruchomość Technikum Mechaniczne przejęło w czerwcu 1955 r. Od 1954 r. pełna nazwa szkoły brzmiała: Technikum Mechaniczne Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy w Siedlcach, bowiem temu urzędowi "przekazano" szkołę. Na początku roku szkolnego 1960/1961 uruchomiono obok technikum Zasadniczą Szkołę Zawodową oraz Technikum Wieczorowe dla Pracujących. W 1964 r. nadano Technikum Mechanicznemu imię generała Józefa Bema. 16 maja 1964 r. odsłonięto pomnik generała przed budynkiem szkoły.
W latach 1965 – 1966 trwała budowa hali warsztatowej. Rozpoczęto też nadbudowę jednego piętra głównego budynku szkoły. Rozbudowę szkoły ukończono w 1967 r. W tym samym roku uruchomiona została Spółdzielcza Szkoła Techniczna dla absolwentów szkół średnich, kształcąca specjalistów z dziedziny obróbka skrawaniem. Nazwano ją później Pomaturalnym Studium Zawodowym. Wszystkie szkoły weszły w skład Zespołu Szkół Zawodowych CZSP. W 1972 r. uruchomiono 3-letnie technikum dla uczniów po Zasadniczej Szkole Zawodowej. W 1974 r. szkole wręczono uroczyście sztandar.
Dyrektorami Technikum Mechanicznego byli: Franciszek Augustyński (w latach 1951-1959), Tadeusz Schajbe (1959–1965), Stanisław Klejc (1965 – 1974), Jan Kożuchowski (1974 – 1983), dyrektor późniejszych: Zespołu Szkół CZSP, a w latach 1983 -1984: Zespołu Szkół Ministerstwa Komunikacji i w latach 1984-1985: Zespołu Szkół Zawodowych PKP.
Dnia 1 stycznia 1983 r. Zespół Szkół Zawodowych CZSP przekształcono w Zespół Szkół Zawodowych Ministerstwa Komunikacji im. gen. Józefa Bema w Siedlcach. W skład Zespołu wchodziły: Technikum Zawodowe, Liceum Zawodowe i Zasadnicza Szkoła Zawodowa. Od 1 września 1984 r. zmieniły się nazwy: Zespołu - na Zespół Szkół Zawodowych Polskich Kolei Państwowych im. gen. Józefa Bema w Siedlcach - oraz szkół wchodzących w jego skład: Technikum Kolejowe w Siedlcach, Liceum Zawodowe Polskich Kolei Państwowych w Siedlcach, Zasadnicza Szkoła Zawodowa Polskich Kolei Państwowych w Siedlcach. W powszechnej świadomości szkoła funkcjonowała nadal jako "kolejówka". Dyrektorką szkoły w latach 1985-1997 była p. Teresa Barszcz, a w latach 1997 – 2002 Maria Wrona.
W 1997 r. uruchomiono w budynku szkoły VII Liceum Ogólnokształcące.
2 września 2002 r. utworzono Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 6, w skład którego weszło Technikum Kolejowe, 3-letnie VI Liceum Profilowane oraz 3- i 4-letnie VII Liceum Ogólnokształcące. W 2005 r. w zastępstwie funkcjonującego wcześniej Technikum Kolejowego powołano Technikum nr 6. Edukację w VI Liceum Profilowanym zakończono w 2010 roku, a w VII Liceum Ogólnokształcącym – w 2017 r. 8 listopada 2006 r. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 6 w Siedlcach otrzymał nowy sztandar.
W latach 2002-2017 dyrektorem szkoły był Jerzy Celiński-Mysław. Wielkim wydarzeniem w dziejach szkoły w tym czasie była uroczystość odsłonięcia odrestaurowanego pomnika generała Józefa Bema (w dniu 14 marca 2013 r.)
Szkoła aktualnie
W roku szkolnym 2017/2018 w Technikum nr 6 kształci się 349 uczniów w zawodach:
• technik cyfrowych procesów graficznych (klasa I – technik grafiki i poligrafii cyfrowej),
• technik geodeta,
• technik transportu kolejowego,
• technik dróg i mostów kolejowych (klasa I – technik dróg kolejowych i obiektów inżynieryjnych),
• technik drogownictwa.
Od 1 września 2017 r. dyrektorem szkoły jest p. Alina Brochocka.
Mimo wielu zmian i upływu lat szkoła wciąż istnieje i tętni życiem. Patronują nam słowa generała Józefa Bema: ten naród umiera, który nie chce żyć. Kształcimy młodzież, by mogła podjąć pracę w konkretnym zawodzie lub kontynuować naukę na studiach. Dostosowujemy się do wymagań współczesnego rynku pracy. Idziemy z duchem czasu, ale doceniamy też przeszłość. W budynku na ulicy Chopina funkcjonowało wiele szkół. Tu zawsze myślano o kształceniu młodych ludzi.
I z tej życiodajnej strugi/ czerpiemy napój, co pragnienie gasi;/ Żywi nas zasób pracy plemion długiej,/ ich miłość, sława, istnienie nam krasi;/ A z naszych czynów i naszej zasługi
korzystać będą znów następcy nas.
W większości treści historycznej wykorzystano tekst i ilustracje autorstwa mgr Hanny Gadomskiej z broszury " Z historii szkoły 1927-2017".
Dziękujemy!
opr. JiC
Znajdź nas na Facebooku: www.facebook.com/MiastoPrzyjazne.Siedlce/
Zdjęcia poniżej:
Kolejówka - odsłonięcie pomnika gen. Józefa Bema - 16 maja 1964 r.
Uroczystość szkolna przed jednopiętrowym jeszcze budynkiem - 1965 r.
Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 6 współcześnie.
BIP
