1 marca 2023 r. w sali konferencyjnej Urzędu Miasta Siedlce odbyła się debata młodzieży „Mam wpływ na bezpieczeństwo!” zrealizowana w ramach kampanii „Widzę- rozmawiam- reaguję. O zagrożeniach czyhających na współczesną młodzież”. Wzięli w niej udział przedstawiciele szkół ponadpodstawowych, pokazując swoje rozumienie bezpieczeństwa. Zwrócili uwagę na zagrożenia w świecie realnym (niebezpieczne zachowania i miejsca w Siedlcach, bezpieczeństwo na drogach, substancje dosypywane do napojów w klubach, pubach i dyskotekach, stosowanie używek, prześladowanie w szkole, brak właściwej reakcji dorosłych) oraz wirtualnym (FOMO, izolacja, wyszydzanie, "lajki", komentarze, hejt). Poruszyli temat roli relacji międzyludzkich (ze szczególnym uwzględnieniem relacji nauczyciele-uczniowie, rodzice-dzieci), nierealnych oczekiwań dorosłych i/lub braku zrozumienia, presji, emocji. Organizatorami kampanii są Centrum Kształcenia Ustawicznego w Siedlcach, Komenda Miejska Policji w Siedlcach, IPA Regiona Siedlce oraz Szkoła Podstawowa Nr 11 im. Jana Pawła II w Siedlcach. Patronat honorowy nad kampanią sprawuje Prezydent Miasta Siedlce Andrzej Sitnik.

Po debacie pojawiło się wiele pomysłów, które sukcesywnie będą wcielane w życie. Jednym z nich był list do dorosłych przygotowany przez poszczególne reprezentacje. Co tydzień będzie pojawiał się na tej stronie, pod tekstem - jeden.

Dorośli mieszkańcy Siedlec!
przeczytajcie każdy z nich, pomyślcie o zawartych w nich przekazach...



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

LIST NR 3, 30.03.2023

Drodzy Dorośli,

postarajcie się zrozumieć nas, młodych ludzi XXI wieku. Świat stwarza nam niezwykle wiele szans, ale równie wiele zagrożeń.

Internet, bez którego obecnie nie wyobrażamy sobie funkcjonowania, stanowi zagrożenie pod względem propagowania złych wzorców- każdy bezkarnie może umieścić tam swoje treści.

To właśnie większość „głupich” zachowań robimy pod wpływem rówieśników, czerpiąc inspirację z Internetu. Bezkrytycznie powielamy i utrwalamy niewłaściwe treści tam umieszczone, bo Wy, Dorośli nie macie czasu, żeby z nami porozmawiać, wskazać właściwy kierunek i być wzorcem postępowaniem lub chociaż zwyczajnie uczestniczyć w naszym problemie.

Skoro nie poświęcacie nam wystarczającej ilości swego czasu, wiedzę nabywamy głównie z Internetu, a zbyt duża, nieselekcjonowana dostępność do sieci dla dzieci i młodzieży, powoduje uleganie tym, na pierwszy rzut oka atrakcyjnym, treściom.

Na skutek zmiany systemu wartości potrzebujemy coraz silniejszych bodźców pod różną postacią - Internet jest najbardziej dostępnym źródłem wielu atrakcji w tym obszarze.

Często nie mamy świadomości, że to, co sami tam umieszczamy, przenosi się na życie realne, przynosząc różnego rodzaju konsekwencje i często zostaje wykorzystane przeciwko nam samym, rodząc osobiste dramaty.

Drodzy Dorośli, czy zdajecie sobie sprawę z tego, jak często doświadczamy hejtu i presji w sieci? Ich granica się bardzo znacząco przesunęła. My również pozwalamy sobie na bardziej dosadne i mocniejsze komentarze. Bezkrytyczni zwolennicy nie stawiają sobie granic, stają się tym samym coraz bardziej obojętni na skutki swoich czynów. Nastąpiło ogólne przyzwolenie na zatarcie gracy pomiędzy komentarzem a hejtem.

Jako młodzi ludzie obserwujemy coraz gorsze relacje międzyludzkie. Ludzie są zatopieni w swoje osobiste ekrany. Dotyczy to w głównej mierze nas - młodzieży. Zamiast rozmawiać ze sobą – tworzymy wirtualną rzeczywistość w Internecie, zamiast realnych więzi – wirtualne społeczności. Skutkuje to zaburzeniami emocjonalnymi. Każdy z nas potrzebuje rozmowy i obecności drugiego człowieka ( Was - Kochani Rodzice, członka rodziny, rówieśnika…) Nie da się tego zastąpić sztucznymi, powierzchownymi relacjami internetowymi.

Z przykrością zauważamy, że Wy - Dorośli, nie potraficie być dla nas - młodych, właściwymi autorytetami i przekazywać odpowiednich wzorców, których tak bardzo potrzebujemy, a dzisiaj szczególnie. Pamiętajmy tu, że człowiek uczy się przez obserwację i naśladownictwo. Młode osoby często kreują się na kogoś starszego niż są w rzeczywistości, a nie posiadając krytycznego myślenia i właściwych kompetencji życiowych bardzo często zmierzają donikąd. Przychodzą tu z pomocą starsi koledzy z towarzystwa czy starszej klasy, a nawet osoby dorosłe, prezentujący niekoniecznie właściwe wzorce do naśladowania. My będąc pod ich wpływem i ślepo zaparzeni w to co propagują z ogromną chęcią zdobywania nowych doświadczeń (przysługującą zdecydowanie starszym osobom, a tak atrakcyjną i niestety łatwo dostępną dla nas) jeszcze bardziej sobie szkodzimy, co skutkuje często zagrożeniem zdrowia, życia lub konfliktem z prawem.Brakuje nam Waszej atencji i poważnego traktowania nas tak w życiu codziennym i na pozór błahych sprawach, jak i w tych kluczowych momentach naszego życia, jak chociażby zmiana szkoły. Nowe środowisko i nowe zasady dla niejednego z nas rodzą wiele barier, często bardzo trudnych do pokonania czego efektem są piętrzące się problemy w funkcjonowaniu szkolnym jak i osobistym.

Kochani Dorośli, odłóżcie na bok telefony, tablety i laptopy, usłyszcie nasz głos i dostrzeżcie, jak bardzo my - młodzi, jesteśmy pogubieni w niespójnym systemie wartości, nie potrafimy się odnaleźć w stale zmieniającej się rzeczywistości i często sprzecznych wzorcach, współczesnego świata. Potrzebujemy Was - naszych autorytetów, abyśmy mogli czerpać z Was dobry przykład. Poświęćcie nam swój cenny czas, póki jeszcze chcemy Was słuchać i rozmawiać. Bo jeśli przegapicie ten moment, może być za późno. My naprawdę potrzebujemy Waszej uwagi, zainteresowania naszymi sprawami i wsparcia w chwilach, kiedy nie wiemy, co zrobić.


Uczniowie z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 4 im. Kazimierza Wielkiego w Siedlcach.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

LIST NR 2, 24.03.2023

Kochani Dorośli

Niedawno delegaci młodzieży z siedleckich szkół, w tym uczniowie z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 6 im. gen. Józefa Bema w Siedlcach, spotkali się w Urzędzie Miasta Siedlce na debacie, w ramach kampanii – Widzę, rozmawiam, reaguję, aby wspólnie porozmawiać o bezpieczeństwie młodych ludzi. W wyniku prezentacji, dyskusji, wymiany spostrzeżeń ustalono, co szczególnie młodzieży zagraża oraz jak temu przeciwdziałać. Jednak niezbędna jest pomoc dorosłych, i stąd ten list. Chcemy, abyście Państwo pomogli nam stawić czoła tym wyzwaniom. 

Jednym z najczęściej poruszanych tematów było bezpieczeństwo w Internecie. Cyberprzemoc, hejt, uzależnienie od gier to tylko niektóre aspekty. Apelujemy do Państwa, o nauczenie nas rozsądnego korzystania ze świata wirtualnego. Wielu naszych rówieśników zmaga się z trudnością w utrzymywaniu zdrowych relacji międzyludzkich, nadmierną agresją, długotrwałym obniżonym nastrojem, a nawet depresją. Dlatego Państwa pomoc, reakcja, odpowiednie wskazówki, a przede wszystkim wsparcie będzie bardzo cenne. Młodym ludziom trzeba pomóc, a przede wszystkim okazać troskę, wsparcie, by nie izolowali się od bliskich, znajomych, nie zamykali się w wirtualnym świecie. My młodzi chcemy miło spędzać czas z Dorosłymi, wzmacniać łączące nas więzi. Niech Dorośli będą dla nas przyjaciółmi, z którymi porozmawiamy o naszych problemach. Wszyscy musimy pamiętać, że kluczem do rozwiązywania problemów jest właśnie swobodna wymiana myśli.

Wierzymy, że wspólnymi siłami będziemy w stanie lepiej się dogadywać, a dzięki Państwa pomocy i wsparciu zapobiegniemy wielu przykrym doświadczeniom, będziemy otwarci na drugiego człowieka i ze spokojem, w poczuciu bliskości drugiego człowieka rozpoczniemy nasze dorosłe życie.

Z poważaniem

Uczniowie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 6 w Siedlcach.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

LIST NR 1, 17.03.2023


Drodzy dorośli – nie idźcie na skróty!

Nie mówimy tu oczywiście o pokonywaniu dystansu, jaki codziennie musicie pokonywać w drodze do swoich obowiązków, ale o myśleniu o nas i naszych problemach.

Wydaje się to sprawą oczywistą, ale tylko z naszego punktu widzenia. Wiemy doskonale, że wokół współczesnej młodzieży narosło wiele stereotypów, niektóre pewnie nieźle umotywowane. Ale ze stereotypami jest tak, że w większości są krzywdzące i niesprawiedliwe.

Bo to nie jest na przykład tak, że jesteśmy zapatrzeni, a wręcz uzależnieni od smartfonów, internetu i nowoczesnych technologii. Owszem, mają one wielkie dla nas znaczenie, ale używamy ich nie tylko do rozrywki, ale również do nauki i zdobywania wiedzy o świecie, i to częściej, niż Wam się wydaje.

Bo nie jest również tak, że ta technologia uwięziła nas w domach. W domach więzi nas nieraz nawał obowiązków jakie nakłada na nas szkoła, po których często jesteśmy bardzo zmęczeni. A kiedy chcemy gdzieś wyjść – zderzamy się z rzeczywistością w postaci braku miejsc do spędzania czasu „na mieście” i okolic, które są po prostu niebezpieczne i wcale nie oświetlone ani nie strzeżone.

Bo nie jest w końcu tak, że nie mamy ambicji. Mamy, niektórzy twierdzą, że w nadmiarze. Tyle, że są to NASZE ambicje, a niekoniecznie rodziców, nauczycieli, czy innych dorosłych, którzy „wiedzą lepiej”, a zabiegani we współczesnym świecie, rzadko znajdują czas, aby nas wysłuchać i zrozumieć.

Stanowimy młode pokolenie, jak niektórzy twierdzą: przyszłość tego Narodu. Tak, to prawda – ta przyszłość będzie zależała od nas. Ale i od Was, niezależnie od tego jaką drogę obierzecie. Jeżeli tę krótszą, gdzie drogowskazami będzie jedynie Wasze, nieraz niełatwe doświadczenie, dalej będzie powstawała trudna do pokonania granica pomiędzy naszymi pokoleniami.

Jeżeli jednak postaracie się nas zrozumieć i pomóc nam w realizacji naszych pomysłów i ambicji, dyskutując, a nie nakazując, możemy rzeczywiście zbudować coś dobrego.

Tylko, nie idźcie na skróty!

I Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. Świętej Rodziny w Siedlcach w składzie: Cezary Kruk, Aleksandra Pawlusiewicz i Magdalena Jabłkowska. Opiekunem grupy była: Ewelina Goławska

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------