O potrzebie sięgnięcia do naszej historii i korzeni mówił biskup siedlecki Kazimierz Gurda na zakończenie sympozjum naukowego, które odbyło się 25 listopada w Wyższym Seminarium Duchownym w Opolu Nowym. Konferencję zorganizowano w ramach obchodów jubileuszu 200-lecia istnienia diecezji.


Zebranych w imieniu organizatorów przywitali ks. dr Piotr Paćkowski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego i dr Rafał Dmowski, kierownik Archiwum Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Podczas sympozjum wystąpiło dwunastu prelegentów. Konferencję zorganizował Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie, WSD Diecezji Siedleckiej, Zakład Archiwistyki Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Wydziału Humanistycznego UP-H oraz Archiwum Państwowe w Siedlcasch.

Omówili oni kwestie związane z powstaniem i organizacją diecezji, prześladowaniem unitów, obrządkiem bizantyjsko-słowiańskim oraz życiem religijnym. W szczególny sposób uwagę poświęcono również dwóm kapłanom – ks. Stanisławowi Brzósce, kapelanowi wojsk powstańczych, powieszonemu przez Rosjan na rynku w Sokołowie oraz ks. Andrzejowi Mazurkiewiczowi, działaczowi społecznemu, założycielowi Zgromadzenia Sióstr "Jedność" św. Teresy od Dzieciątka Jezus, więźniowi Zamku lubelskiego podczas okupacji niemieckiej. Nie unikano również tematów trudnych, poświęconych konfliktom religijnym, związanym z powstaniem ruchu mariawickiego.

Jak zapowiedzieli organizatorzy, prelekcje zostaną zamieszczone w specjalnej publikacji, która ukaże się w następnym roku.

Zgodnie z postanowieniami Konstytucji Królestwa Polskiego, która weszła w życie 27 listopada 1815 r., struktura diecezjalna Kościoła rzymskokatolickiego miała zostać dostosowana do podziału administracyjnego kraju na województwa. Nową strukturę ustanowił papież Pius VII (1800-1823) Bullą "Ex imposita Nobis", wydaną 30 czerwca 1818 roku. W granicach województwa podlaskiego z siedzibą w Siedlcach utworzono diecezję janowską, która obejmowała tereny należące przed rozbiorami do diecezji: łuckiej, krakowskiej, poznańskiej, chełmskiej i płockiej. Siedzibą biskupa został Janów Podlaski, w którym znajdowała się konkatedra łucka i pałac biskupów łuckich. Nowa diecezja liczyła 119 parafii i folii parafialnych, z których wcześniej 51 należało do diecezji łuckiej, 37 - krakowskiej, 22- poznańskiej, 4 - chełmskiej, 3 - płockiej. W latach 1805-1818 tereny diecezji janowskiej wchodziły w skład diecezji lubelskiej.

Administracja rosyjska w ramach represji po powstaniu styczniowym skasowała diecezję janowską, a parafie włączyła do diecezji lubelskiej. Diecezję reaktywowano w 1918 r., a sześć lat później przeniesiono siedzibę biskupów do Siedlec. Wtedy też uległa zmianie nazwa diecezji. Pierwszym ordynariuszem, który rezydował w Naszym mieście, był bp Henryk Przeździecki. Po I wojnie światowej, na skutek starań ludności, w skład diecezji została włączona cześć dawnych parafii unickich. W 1992 r. nastąpiła istotna zmiana granic diecezji. Północne tereny zostały włączone do nowoutworzonej diecezji drohiczyńskiej. Od tego czasu nasza diecezja nosi nazwę siedleckiej. Obecnie diecezja liczy 247 parafii.

oprac. WB / foto WSD i WB

Znajdź nas na Facebooku: www.facebook.com/MiastoPrzyjazne.Siedlce/