Drewniany ratusz w Siedlcach stał już w 1697 roku. Wzmianki o nim z 1740 roku podają, że był bardzo zniszczony. Jego pierwotna bryła nie przypominała obecnej; był to budynek dużo mniejszy - nie miał dobudowanych później skrzydeł: północnego i południowego. Obecna bryła jest o wiele pokaźniejsza, niż ta pierwotna.
Regionalista i historyk, z-ca dyrektora mieszczącego się od wielu lat w Ratuszu Muzeum Regionalnego w Siedlcach, Sławomir Kordaczuk za datę ukończenia rozbudowy Ratusza w XVIII wieku, z funduszy ks. Ogińskiej, podaje rok 1773. Po 10. latach budowy - wg najprawdopodobniej projektu Jana Deybla - został oddany do użytku. W kolejnych latach i stuleciach był jeszcze wielokrotnie rozbudowywany i restaurowany.
Gdyby za datę jego ukończenia przyjąć w/w rok, to w 2023 roku moglibyśmy obchodzić jego 250-lecie istnienia.
Można przyjąć, że aby wejść na poziom tuż pod szczytem Ratusza trzeba pokonać 7 poziomów: 1 poziom to poziom sal wystawowych, ogólnodostępnych; 2 p. - biblioteka (poniżej widocznej balustrady dolnej); 3 p. niewidoczny poziom "gospodarczy"; 4 p. - taras i balustrada "dolna", a wewnątrz mechanizm zegara i elektronika związana z nadawanym polonezem Ogińskiego; 5 p. - na wysokości zegarów; 6 p. - taras i balustrada "górna"; 7 p. - ostatni, najwyższy. Tam nie dotarliśmy. :)
Zdjęcia z wewnątrz wieży Ratusza na Facbooku:
opr. JiC
BIP
